Opis: Na fejsbuk profil' - Beodrai Plébánia , je posta'ljen tek završen video o zvonima u Beodri, rimokatoličke crkve, posvećene Sv. Mariji Magdaleni !!!
Posle videa, je dât kratak tekst, koji je preveden, uz pomoć "gugl tolmača":
Beodra, sa srpskim imenom Novo Miloševo, je naselje u Srbiji u Banatu.
Beodrino ime se pominje u svedočanstvima 1331. godine kao Boldre (Beldre). Imao je nekoliko vlasnika u 15. veku: 1414-1448. između 1434. i 1451. pripadao je porodici Hagimas iz Bereksoa, od 1434. do 1451. pripadao je Himfijevima iz Beldrea, a kasnije Docziasima, koji su 1482. posedovali naselja Sentes i Seg pored Boldrea.
Već 1461. i 1482. postojala su dva lokaliteta Boldre, od kojih se jedan nalazio u Boldrešegu, današnjem Karlovu.
Godine 1572. bio je vlasništvo Mikloša Telegdija, od koga su ga nasledili njegov brat Mihalj i njegovi potomci. I tada je ostao naseljen pod turskom vlašću.
Godine 1695. saksonski princ Frigies Agost je želeo da povede svoju vojsku preko Peadre protiv Turaka, ali nije mogao da prođe kroz okolne močvare, pa je bio prinuđen da izabere drugi put.
Početkom 18. veka naselje je uništeno, nedostajalo je u popisu iz 1717. godine, a na karti grofa Mersija, vojnog guvernera, ucrtano je među nenaseljene lokalitete.
Kasnije su se ovde naselili Mađari i Srbi iz naselja Arača, Kerektov i Šimuđ, a oko 1740. godine u selo je stiglo još srpskih doseljenika.
Godine 1781. Bogdan Karaconji je kupio vlastelinstvo Beodra od države, Nemci su se ovde naselili između 1796-1805.
Godine 1805. postao je trgovački grad i dobio privilegiju da održava tri nacionalna sajma svake godine. Godine 1910. od 4.680 stanovnika, 1.691 su bili Mađari, 598 Nemaci i 2.325 Srbi. Od toga, 2.240 su bili rimokatolici, 2.364 pravoslavci i 53 jevreja.
Pre Trijanonskog mira, Torontalska županija je pripadala okrugu Turski Bečej, a potom je ušla u sastav nove južnoslovenske države.
Godine 1946. selo sa većinskim mađarskim stanovništvom spojeno je sa susednim većinski srpskim stanovništvom Karlova, a ime zajedničkog naselja postaje Novo Miloševo, po komunističkom partizanu Milošu Klimi.Nekadašnje nemačko stanovništvo iz naselja je deportovano, zvona i danas čuvaju i proglašavaju revnost nekadašnjih nemačkih vernika, jer su natpisi na zvonima bili i na nemačkom i na mađarskom jeziku. Neka ovo zvono zazvoni za duhovno spasenje nekadašnjih vernika, za preminule članove porodice Karačonji i za potomke beodranskih vernika.
Rimokatolička crkva je izgrađena u čast Marije Magdalene Bunbano 1842. Porodica Karačonji je bila graditelj crkve. Ispod crkve je kripta u kojoj se sahranjuju članovi porodice.
U tornju crkve nalaze se tri zvona koja je izlila livnica Jovanović u Novom Sadu. Originalna zvona crkve su odneta tokom Prvog svetskog rata. Nekada su u kuli bila četiri zvona, koja je verovatno izlio Antal Novotni. Zvona se okačena kasnije na podignute ravne grede i zvone jezičkom koji pada. Kontrola zvona i magnet dolaze iz Bimm-Bamm grupe. Dva manja zvona je elektrifikovao Karolj Soroš, elektrifikator zvona iz Mađarske.
Podaci o zvonima:
Glavno zvono:
Ton: A'
Težina: 520 kg
Prečnik dna: 92 cm
Livnica Jovanović u Novom Sadu 1932.Srednje zvono:
Ton: Cis
Težina: 280 kg
Prečnik dna: 73 cm
Livnica Jovanović u Novom Sadu 1932. godineDuša zvono:
Ton: F"
Težina: 125 kg
Prečnik dna: 60 cm
Livnica Jovanović u Novom Sadu 1932.Hvala ocu Jozsef Mellar Ft. na dozvoli, Jozsef Dudas za otvaranje crkve, Tibor Czini za zvonjenje i Jozs Molnaru za pomoć.
| Copyright © Dragan Belic - |  |
- All right reserved |
| Vaš mâli prilog, "mlogo" znači, a u cilju "dâljnjog, svakodnevnog izlaženja" ovog sajta !!! |  |
| Link sponzora |
Link sponzora |